गजल

प्रेम गर्नेहरु किन यता उता मन डुलाऊछन्
न त फक्राउछन नै न त फुल झै फुलाऊछन्

बेला आउदा बिरालो पनि बाघ जस्तै लाग्ने,
कोआफ्नो कोबिरानो अनि संसार भुलाऊछन ।

मुखले त जीवन भर सगै हुन्छु भन्छन र पो,
क्षण भरमै गिर्ने गरि शिखर चुलाऊछन् ।

रुप हेरि नजीक हुने पनि अचम्मका हुन्छन,
थाहा छैन बास्तवीकता खै कैले खुलाऊछन् ।

रातोगुलाव थमाएर भट्टि छिर्दै गर्दा भनियो,
जमाना फेरियो प्यारा सबै यसैगरी झुलाऊछन् ।